‘Een goede juwelier kan niet zonder goudsmid’, zegt Joël Rothuis van Juwelier De Tijd in Doetinchem. ‘Een sieraad is emotie en niet zomaar een gebruiksvoorwerp, daar komt maatwerk bij kijken. Recent hadden we op een vrijdagavond een aanstaand echtpaar in de winkel. Hij kwam uit Doetinchem en zij kwam uit Dublin – en daar woonden ze ook. Hij wilde graag een verlovingsring uitzoeken in de plaats waar hij was geboren. We zitten aan tafel, ze wordt verliefd op een ontwerp en zegt: dat moet hem worden. Uit onze collectie edelstenen koos zij vervolgens een steen die in de ring moest worden gezet. Iedereen tevreden. Maar toen kwam het euvel: anderhalve dag later vlogen ze terug naar Dublin. Menig goudsmid zou zeggen: dat lukt mij niet binnen een dag tijd. Maar onze meester-goudsmid kreeg het uiteindelijk toch voor elkaar. ‘Dan kom ik wel wat eerder op de zaak’, zei hij. Die zondag ging zij met de ring om haar vinger terug naar Dublin. Dat is maatwerk wat je met een vakman kunt leveren.’ De juwelierszaak aan de Doctor Hubernoodtstraat heeft op dit moment twee smeden in dienst: een goudsmid en een meester-goudsmid. Joël Rothuis: ‘Een gezond bedrijf is altijd bezig met nieuw bloed.
‘Maak er maar iets van’
De belangrijkste taken van een goudsmid zijn het op maat maken van nieuwe sieraden en het restaureren van oude sieraden. ‘En soms komt er iemand onze winkel binnen met een edelsteen die ze op vakantie heeft gekocht en zegt: maak er maar iets van. Zelf sieraden ontwerpen en maken hoort er natuurlijk ook bij.’
Vakmannen die hun ambacht verstaan moeten gekoesterd worden. En dat weet de juwelier ook. ‘Onze vaste klanten vertrouwen blind op onze smeden. Ze weten dat zij kwaliteit leveren. Als ze een ring maken die volgens de norm uitmuntend is, maar ze vinden zelf dat de ring nog niet goed genoeg is, dan gaan ze net zo lang door tot ze er wel tevreden over zijn. Perfectie.’
Dat geldt ook voor het restaureren van sieraden. Van elke ring, armband of collier is wel iets te maken – ook al is hij zo aangetast dat hij van alle kanten uit elkaar valt. ‘Vorige week hadden we een mevrouw op leeftijd in de winkel met een ring die ze haar oma nog had zien dragen. Die ring was al wel honderdvijftig jaar in de familie. Als je het nuchter bekijkt denk je: die ring is eigenlijk op. Die is total loss. Daar is niets meer mee te beginnen. Maar omdat er zo’n diepe emotionele band mee is, zetten we toch alles op alles om de ring weer te restaureren. Dat is het grote voordeel van een vakman als onze meester-smid. Waar een ander zou zeggen: daar is niets meer mee te beginnen, zegt hij: ik weet misschien nog wel een manier om die ring toch van de ondergang te redden.
Een paar weken later kwam de mevrouw weer in onze winkel. We hebben hem niet gerepareerd, maar gerestaureerd. Die ring kan zo weer vijftig jaar mee en blijft in de familie. Het is maar een kleine anekdote, maar uiteindelijk is dat waar je het voor doet.’
